Toen ik zwanger was van mijn tweede zoon verwachtte ik stiekem dat er een kopie van de eerste geboren zou worden. Wat had ik het mis! De twee jongens zijn totaal verschillend; ze zien er anders uit, ze spelen met ander speelgoed en ze hebben hun eigen, unieke karakter. De een heeft ook wat meer aandacht nodig dan de ander, wat soms best een uitdaging kan zijn. Hoe zorg je ervoor dat ieder kind evenveel aandacht krijgt? Plus vijf tips uit eigen archief.
Zijn of haar unieke zelf
Vooropgesteld is het belangrijk om te accepteren dat ieder kind anders is, namelijk; zijn of haar unieke zelf. Een aanpak die bij het ene kind goed werkt, heeft bij zijn broertje of zusje misschien juist een tegengesteld effect. Het ene kind is wat slimmer, de ander weer wat actiever of creatiever, de een introvert, zijn broer extravert en ga zo maar door. Zelf ervaar ik opvoeden als een ware ontdekkingstocht naar wie mijn kinderen zijn.
Aandacht voor persoonlijkheid, leeftijd en intelligentie
Oké, kinderen kunnen dus erg van elkaar verschillen. En dit verschil zit niet alleen in het karakter maar ook in leeftijd, intelligentieniveau en interesses. Twee voorbeelden illustreren hoe dit binnen een gezin voor strubbelingen kan zorgen.
Voorbeeld I:
De oudste van twee kinderen binnen een gezin, een jongen, is relaxt en ietwat gemakzuchtig aangelegd. Zijn jongere zusje is een slim meisje dat graag haar eigen gang gaat. Het kost de ouders veel tijd en energie om de jongen gemotiveerd te houden zijn best te doen op school. Hij heeft er ‘geen zin in’ en gaat liever met vriendjes gamen. De ouders beloven hem tablet als hij het schooljaar succesvol afrondt. Het meisje is erg leergierig en doet altijd haar best op school. Het is niet nodig om haar te stimuleren met een cadeau.
Voorbeeld II:
Twee zusjes in een gezin, ze verschillen zes jaar in leeftijd. De oudste is erg meegaand en vind alles goed. Ze is een beetje een dromer en zit graag te lezen, tekenen of knutselen. De jongste is een druk meisje dat zich, ook gezien haar leeftijd, moeilijk lang kan concentreren. Het gezin gaat daarom vaak naar de speeltuin zodat het jongste meisje haar energie kwijt kan. De oudste vindt het prima, maar was zelf eigenlijk liever thuisgebleven met een leuk boek.
Uit beide voorbeelden blijkt dat het gaat om hele verschillende kinderen. En in beide gevallen is er ook een van de twee die zich aanpast aan de situatie.
Persoonlijke tips
Het is onvermijdelijk dat je af en toe de mist ingaat bij het verdelen van je aandacht. Zo sprak mijn jongste (bijna twee jaar) laatst voor het eerst zijn eigen naam uit. Trots! Het bijzondere momentum werd deels opgeëist door mijn oudste die -uiteraard precies op datzelfde moment- zijn teen heel hard stootte tegen de kast. Wat te doen? Kind 1 verdient zijn moment van aandacht en blijdschap en kind 2 moet getroost worden. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om eerst de ‘gewonde’ te troosten en vervolgens te vieren dat mijn kleinste zijn eigen naam kon zeggen.
Hoe zorg je ervoor dat je de aandacht tussen je kinderen goed blijft verdelen? Hieronder wat persoonlijke tips:
- Tijd apart
- Mindfull
- Spelen op maat
- Positief
- Blijf flexibel
Het is zo leuk om een op een te zijn met je kind! Je kunt hem of haar bijvoorbeeld laten kiezen wat jullie samen gaan doen. Misschien wil het oudste meisje uit voorbeeld 2 wel gezellig samen knutselen aan de tafel. Zorg er dan voor dat de kleinste uit huis is en bijvoorbeeld met papa naar de glijbaan gaat. Wedden dat jullie de mooiste kunstwerken maken!
In het dagelijks leven kan het een uitdaging zijn om met je aandacht volledig in het ‘nu’ te zijn. Toch merk ik dat het me helpt om echt aanwezig te zijn als ik met mijn kinderen ben. Voor mij is het belangrijk dat ik mijn laptop uitzet en mijn telefoon op stil als ik met hen ben. Ik speel graag samen met mijn kinderen en probeer van ze te leren door te observeren.
Als je kinderen verschillen in leeftijd of intelligentieniveau dan kun je ze verschillende activiteiten aanbieden. Zelf zet ik mijn oudste regelmatig aan de eettafel met een puzzel of iets om te knippen, plakken of tekenen. De jongste kan dan op de grond spelen met de treintjes. Op die manier hebben ze allebei de rust en ruimte om op te gaan in hun eigen bezigheid.
Beloon positief gedrag van beiden. Ieder kind heeft zijn eigen, mooie eigenschappen en prijs hem of haar daar ook naar. Zo stimuleer je je kind om die unieke eigenschappen te ontwikkelen en hij of zij voelt zich gewaardeerd om wie hij is.
Kinderen zijn in ontwikkeling. Nu kun je je kind misschien af en toe wel achter het behang plakken om zijn slechte luistergedrag, maar dat betekent niet dat dat over een maand nog zo is. Blijf daarom flexibel naar je kinderen toe en blijf naar ze kijken.
Je aandacht verdelen tussen twee of meerdere kinderen kan best een uitdaging zijn, vind ik zelf. Ik ben benieuwd hoe jij dat doet en of je nog handige tips voor andere ouders hebt?
