De verantwoordelijkheid van een mobiel: is je kind er klaar voor?

Ik had pas een mobiele telefoon toen ik 18 jaar was. Zo’n koelkast. Maar ja, eh, als je uit de 20e eeuw stamt (aiii) is die leeftijd niet zo gek.

Uit onderzoek blijkt dat rond groep 6 de ‘mobiliteit’ toeneemt. De meeste kinderen gaan dan aan de smartphone. Ik benadruk het woord ‘smartphone’ omdat er dus ook nog (ja, echt!) telefoons bestaan waar je alleen maar mee kunt bellen en sms’en: de gsm. Good old Nokia maakt ze nog.

Meestal vindt de overhandiging van die felbegeerde smartphone rond de 9 à 10 jaar plaats. Vaak zijn ze dan verstandig genoeg om er verantwoordelijk mee om te gaan. Maar elk kind is anders. Als jouw kind er nog niet aan toe is, dan moet het nog even wachten op dat fancy dingetje.

Maar waarom zou je hem zo’n hebbeding overhandigen? Daar kunnen een aantal redenen voor zijn:

Ja het v-woord is al een paar keer gevallen: verantwoordelijkheid. Maar wat houdt dat nou precies in?

Net zoals kinderen begeleiding nodig hebben in de echte wereld, hebben ze die ook nodig in de digitale. En ook met de omgang van het toestel. Je kan kiezen om ze vrij te laten en te kijken wat er gebeurt, om vervolgens bij te sturen. Maar het risico bestaat dat je kind dan allang ‘poes’ heeft ingetikt op Google. Je kan er ook voor kiezen om het gesprek aan te gaan over wat een goede manier is om hiermee om te gaan. Dan kweek je bij hem ook begrip.

En blijf met elkaar in gesprek, wat doet hij op zijn telefoon? Met wie appt hij het liefst en wat zijn favoriete spelletjes? Het is een open gesprek maar het voorziet je wel van de nodige informatie.

Afspraken maken is hierbij heel belangrijk. Het geeft richtlijnen waar jullie op terug kunnen vallen en schept duidelijkheid. Denk aan zaken zoals schermtijd. Er zijn verschillende schermtijd apps die kunnen helpen om de tijd binnen de perken te houden.

Kapot
Ook de omgang met het toestel is belangrijk. Hier thuis hebben we de regel dat een telefoon na gebruik in de kast moeten worden gelegd. Er is namelijk een keer een zekere 7-jarige op gaan zitten omdat het onder een kussen op de bank lag. Dat is een prijzig grapje. Maak dus ook daar afspraken over.

En wie betaalt dan een reparatie? Uiteindelijk hebben wij die betaalt (heitje voor een karweitje dekt die kosten echt niet), maar ze heeft wel een flinke preek gekregen. Bij een 9-10 jarige zou je de kosten kunnen delen maar tot een redelijk bedrag uiteraard. Het spaarvarken hoeft nou ook weer niet het raam uit.

Tip: Check altijd je verzekering. Ik (ja, mama laat ook nog weleens wat vallen) deed een keer een ‘iDropped’. En gelukkig konden we een gedeelte van de reparatiekosten terug krijgen. Let wel op je eigen risico.

Abonnementskosten
Onder de middelbareschoolleeftijd zou ik het abonnement nog betalen. Maar vanaf de eerste klas kun je hier andere afspraken over maken. Denk dan ook aan buitenbundelkosten! Leuk dat Sophie in Italië zit, maar na 3 uur bellen is het voor de komende 4 maanden ‘finito’ met dat zakgeld.

Er zijn genoeg goedkope opties qua abonnementen. Een sim-only is qua bundels echt de moeite waard. Prepaid is natuurlijk ook een optie. Op=op namelijk. (HA! En toen viel Sophie zomaar weg…)

Toestel
En voor welk toestel ga je? Wij hebben onze ‘oudjes’ doorgegeven maar je kunt natuurlijk een spiksplinternieuwe kopen?

Slaap, kindje, slaap
Nog iets om goed helder te maken, is tot hoe laat hij op zijn telefoon mag en of het mee naar bed mag. Sowieso is het een goed idee om twee uur voor het slapen gaan niet meer op een ‘schermpje’ te kijken. Want het blauwe licht (blue light) dat van het scherm afkomt, verstoort de aanmaak van melatonine waardoor dromenland ineens een stuk lastiger te bereiken is.

Wij hebben de afspraak dat er geen mobieltjes mee naar bed gaan. Ze blijven beneden. Ik moet er niet aan denken dat meneer tot half elf ‘s avonds Dylan Haegens kijkt.

Het gaat toch niet
Maar wat als nou ineens blijkt dat hij de verantwoordelijkheid niet aankan? Ga dan sowieso nog een keer het (open) gesprek aan. Waar gaat het mis? Wat kan er beter? Hoe staat hij erin? En vooral, bedenk samen wat jullie eraan kunnen doen zodat het wel kan!
Een hele rigoureuze maatregel kan zijn om de telefoon voorlopig alleen thuis te gebruiken, onder jullie toezicht. Maar eh, bereid je dan voor op een hoop schuimbekken.

Telefoon overhandigd? Afspraken gemaakt? Glunderend kind? Dan komt misschien wel de grootste uitdaging van allemaal: geef het goede voorbeeld. Ook jij moet je telefoon in de kast leggen op de afgesproken momenten.

Vergeet niet dat je kind in het begin nog flink wat hulp nodig zal hebben om zich aan te afspraken te houden. En wie weet – eh – jij ook wel (ik weet het wel zeker!).