Squla
Voor alle vakken van de basisschool
Je kind komt boos of verdrietig thuis met negatieve verhalen over de leerkracht. Wat doe je als je kind geen klik heeft met de leerkracht? In dit blog vertel ik je hoe je hier mee om kunt gaan.
In 8 jaar onderwijs, is er een grote kans dat er een keer een jaar komt waarbij je kind een minder goede klik heeft met de leerkracht dan het jaar daarvoor. Maar dat is ook iets wat je kind in zijn verdere leven zal tegen komen. Als volwassene kom je ook in aanraking met mensen die je minder leuk vindt, of heb je collega’s waar je je aan irriteert. Het is dus enerzijds iets waar je kind mee moet leren omgaan. Soms kan het helpend zijn als je uitlegt dat jij ook niet iedereen aardig vindt, en dat ook niet iedereen jou aardig vindt. En dat is prima! Je hoeft niet met iedereen dikke vrienden te zijn, maar ‘gewoon’ omgaan met elkaar is soms voldoende.
Vaak wordt er al vooraf over een leerkracht door ouders onderling gesproken op het schoolplein of thuis aan de etenstafel. De ene leerkracht staat te boek als ‘streng’, de ander als ‘lief’. En wellicht heb je zelf ook een minder positief vooroordeel bij de leerkracht. Kinderen horen ook deze stereotypen en beweringen en nemen dit ook mee in hun beeld van de leerkracht (jij als ouder bent tenslotte het grote voorbeeld). Probeer dan ook niet met vooroordelen over een leerkracht te spreken waar je kind bij is, maar laat je kind zelf ontdekken hoe de juf of meester is.
Je kind komt emotioneel en verongelijkt thuis over iets wat de leerkracht heeft gedaan of gezegd. Natuurlijk doet het pijn in je ‘moederhart’ als je kind verdriet heeft of boos is. Maar probeer eerst zonder oordeel te luisteren naar wat je kind zegt. Kun je bepaalde dingen relativeren? En wat is er precies gebeurd? Laat je niet meeslepen in je eigen emoties, maar luister en probeer samen te vatten wat je kind zegt.
TIP: Teken samen de gebeurtenis na in een stripverhaal of tekening. Voor sommige kinderen is het makkelijker om te tekenen wat er gebeurde en hierdoor zie jij de verbanden beter en kun je achterhalen wat er aan vooraf ging.
Blijf jij je kind bevestigen in wat de leerkracht fout, vervelend of verkeerd doet, dan groeit de negatieve kijk van je kind op de leerkracht. Door te focussen op het negatieve, maak je dat alleen maar groter. Daarnaast kan deze negatieve blik een reactie geven in de klas. Je kind gaat namelijk steeds negatiever naar school, vertoont negatiever gedrag en ook de leerkracht zal je kind meer (negatief) terechtwijzen op zijn gedrag. Je kind zit het hele schooljaar in deze klas, dus het wordt een heel negatief jaar als je blijft focussen op wat er ‘mis’ is. Help je kind door ook te bespreken wat er wél goed gaat. En vraag wat je kind juist wel graag zou willen. Vragen die je kunt stellen zijn:
Vertel je zoon of dochter dat hij/zij met zijn meester of juf een compromis moet gaan sluiten en dat hij daarvoor gesprekjes moet voeren. Zet je kind ook zelf aan het denken hoe hij/zij eruit kan komen met de leerkracht. Wat zou kunnen helpen? Wat kan ervoor zorgen dat je goed aan het werk kan? Met wie zou je kunnen samenwerken? Door dit soort zaken te bespreken met je kind stimuleer je hem om na te denken over een oplossing. Je helpt hem op deze manier om de juiste woorden te vinden in het gesprek met zijn leerkracht.
Is het nu wel of niet verstandig om dit te bespreken met de juf of meester? Dat hangt natuurlijk ook van de situatie af. Probeer eerst helder te krijgen wat je kind precies onprettig vindt in de klas en verzamel concrete voorbeelden. Als je zelf ook niet verwijtend, maar oplossingsgericht het gesprek met de leerkracht aan gaat, kunnen jullie vast samen tot oplossingen komen. En is je kind al in de midden- of bovenbouw dan zou je kunnen overleggen of je kind ook bij een vervolggesprek kan zijn om samen uit te leggen wat je kind als minder prettig ervaart (ook dit eerst samen voorbereiden, want dit is echt heel spannend voor je kind).
Soms is het lastig om het gesprek aan te gaan met de leerkracht. Vooral als het langere tijd niet goed loopt, kan de irritatie ook aan de kant van de leerkracht zijn ontstaan. Of wellicht wordt je gesprek als kritiek opgepakt. Als je zegt dat jouw kind iets als zodanig ervaart, dan laat je in het midden in hoeverre de juf (of meester) iets verkeerd doet, of het kind de kritiek onterecht opvat. Doe dus ook geen uitspraak in hoeverre juf of jouw kind gelijk heeft.
Ga uit van de situatie: Jouw kind ervaart dit zo, dat is niet wenselijk voor het kind, de sfeer in de klas én de leerkracht, dus hoe kunnen we dat veranderen (juf haar deel, thuis een deel). Hierdoor zet je in op harmonie tussen leerkracht, kind en de klas als doel. Het gaat dan niet om ‘wie heeft er gelijk’ of ‘wie is slachtoffer’ (en met stilzwijgend als ondertoon dat er dan ook een dader is) of wiens schuld het is. Maar je zoekt samen naar oplossingen.
Het kan natuurlijk zijn dat zowel jij als je kind ondanks alle pogingen tot gesprek ontevreden blijven over dingen die in de klas gebeuren. Dan kun je ook een gesprek aanvragen met de intern begeleider of de directeur. Echter kinderen worden niet zomaar gewisseld van klas omdat de ‘klik’ niet goed is. Maar samen met iemand erbij in een gesprek kunnen jullie misschien wel tot oplossingen komen.
Dit blog is geschreven door Shelby Vos-van Andel, leerkracht en Intern begeleider groep 5-8 in het basisonderwijs.
Ontdek motiverende quizzen en games.
Twijfel je? 14 dagen geldteruggarantie!