Heb jij ook een lekker beweeglijk kind? Stilzitten is voor de meeste kinderen een grote opgave; er vallen zoveel leuke dingen te ontdekken in het leven en stilzitten is zo ontzettend saai! Met een tablet voor hun neus of een spannend boek wil het wel lukken, maar op visite bij dat ene bevriende stel zonder kinderen, in de wachtruimte bij de tandarts of bij de taalles in de klas…. ’Waarom zit je toch niet eens gewoon stil’?! In dit blog tips en meer informatie over en voor beweeglijke kinderen en hun ouders.
Ik kan gewoon niet stilzitten!
Het ene kind beweegt van nature meer dan het andere, dit is genetisch bepaald. Vaak zie je het ook terug in het karakter van je kind; is je kind vluchtig en impulsief en houdt je kind van snelheid in het leven, dan is de kans groot dat je kind moeite heeft met stilzitten. Het is grappig om ook eens te kijken naar het postuur van je kind of van beweeglijke kinderen uit je omgeving; vaak hebben kinderen die heel beweeglijk zijn ook een slank postuur, al vanaf de geboorte.
Samenleven met een beweeglijk kind: een uitdaging
Het opvoeden van een beweeglijk kind brengt een aantal uitdagingen met zich mee op het gebied van samenleven. Het beweeglijke karakter van je kind kan onrust geven voor het hele gezin. In het leven kan helaas niet iedereen altijd volledig zijn eigen gang gaan, dus een beweeglijk kind zal zich in een aantal situaties aan moeten passen. Bij het opstaan begint de eerste uitdaging al; zie je kind maar eens in alle rust aan de ontbijttafel te krijgen en dit is dan pas het begin van de dag… Er zullen nog een aantal eet-momenten volgen, waarbij het toch wel heel gezellig is als het gezin compleet aan tafel zit. Het kan iedereen rust geven om duidelijke afspraken te formuleren over bijvoorbeeld deze eet-momenten en andere momenten van samenzijn.
Laat je kind bewegen, dan beweegt hij met je mee
Een beweeglijk kind kun je als ouder maar het beste veel ruimte en mogelijkheden bieden om te kunnen bewegen. Het overvloedig afremmen van je kind in zijn behoefte aan beweging voelt voor je kind als een directe aanval op zijn persoonlijkheid. Je kind weet niet beter en voelt een oerdrift om constant lekker in de weer te zijn. Je zult merken dat je beweeglijke kind vrolijker wordt en meer begrip heeft voor jullie reactie op zijn onrust, als je hem (letterlijk) de ruimte geeft om te zijn wie hij is.
‘Meester, wanneer gaan we buitenspelen?’
Stilzitten in de klas is vaak nog het grootste struikelblok voor een beweeglijk kind. Binnen de meeste vormen van het basisonderwijs wordt nog steeds veel klassikaal uitleg gegeven, wat inhoudt dat er rust en stilte verwacht wordt in de klas. Het vraagt nogal wat energie van je beweeglijke kind om telkens zijn ware, beweeglijke, aard opzij te zetten en om te conformeren aan de eisen die de klas en de leerkracht aan hem stellen. Om energie-explosies na schooltijd te voorkomen is het raadzaam eens in gesprek te gaan hierover met de leerkracht van je kind. Er zijn talloze leuke oplossingen te bedenken om het voor beweeglijke kinderen aantrekkelijk te houden in de klas, maar waarbij geen drastische aanpassingen gevraagd worden.
Hieronder volgen een aantal tips, om je beweeglijke kind zowel op school als thuis te kunnen bieden wat hij nodig heeft:
- Maak duidelijk afspraken omtrent de maaltijden. Bijvoorbeeld: je kind hoeft 1 maaltijd per dag niet aan tafel te blijven totdat iedereen klaar is met eten of je kind mag alle maaltijden staand aan tafel eten of gebruik een zogenaamd ‘wiebelkussen’ aan tafel etc. Samen kom je uiteindelijk altijd tot iets wat werkt en werkt het nog niet meteen; er valt genoeg uit te proberen. Alles is het uittesten waard om de neiging van jou als ouder te onderdrukken om je kind aan zijn stoel vast te willen tapen 😊
- Maak je huis en tuin ‘beweeg-proof’: hang een klimladder of schommel op in huis, maak een DIY klimmuur op de slaapkamer van je kind, schaf een trampoline aan of zet een leuk parcours uit in de tuin.
- Bespreek met je kind eens de optie om een vast ‘uit- school-ritueel’ in te voeren. Alle opgekropte energie wil eruit na al die uren gedwongen stilzitten. Als deze energie er niet uit mag, dan loop je als ouders of als oppas de kans op een boze uitbarsting. Spreek bijvoorbeeld af dat je kind eerst standaard even 10 minuten op de trampoline gaat springen om stoom af te blazen. Je ziet vanzelf aan het gezicht van je kind, wanneer de balans weer terug is.
- Vertel aan familie, vrienden en kennissen dat je kind moeite heeft met stilzitten en graag veel en vaak beweegt. Duidelijk en eerlijk communiceren over iets wat jou als ouder dwarszit lost vaak al veel op, in ieder geval kan het je eigen (soms opgelaten) gevoel wat reduceren, omdat de buitenwereld het nu eenmaal niet altijd begrijpt waarom je kind niet netjes stilzit. Je kunt als ouder regelmatig met een vervelend gevoel achterblijven, omdat je het idee hebt dat mensen denken dat het wel aan jouw manier van opvoeden zal liggen. Trek je hier zo min mogelijk van aan en ga voor het geluk van je eigen kind en je gezin.
- Zorg bij afspraken buiten de deur dat je altijd iets bij je hebt waar je kind mee kan bewegen. Stop bijvoorbeeld standaard een springtouw in je tas, een stressballetje, een pen en papier, een elastiek; wat het exact is maakt niet uit, als je maar iets bij je hebt waar je je kind mee af kunt leiden en er weer wat minuten gewonnen worden bij het lange wachten in die saaie wachtruimte bij de dokter, tandarts of fysio.
- Vraag aan de leerkracht van je kind of het mogelijk is om wat extra beweeg-momenten in te bouwen in de klas. Wellicht kan je kind wat vaker wat ‘boodschappen’ doen voor zijn leerkracht, waardoor er de mogelijkheid ontstaat om even extra te wandelen door het schoolgebouw. Ook een paar minuten springen langs de tafel kan effectief zijn; de leerkracht van je kind zou met bijv. washi-tape wat cirkels kunnen tapen op de vloer van de klas en met je kind een vast tijdstip of moment af kunnen spreken waarop er even van cirkel naar cirkel gesprongen mag worden. Voor momenten waarop er echt van je kind verlangd wordt om stil te zitten kan bijv. een kneedgum een goed middel zijn. Je kind kan zo toch bewegen, al zij het met iets minder lichaamsdelen dan gewenst, maar kan hierdoor beter omgaan met de verplichte zit-momenten.
- Steeds vaker passen leerkrachten zogenaamde ‘energizers’ toe in de klas. Dit zijn korte bewegingsoefeningen tussen de lessen door, waardoor de kinderen even van hun stoel af kunnen en nieuwe energie op kunnen doen. Je zou de leerkracht van je kind eens kunnen vragen of daar al gebruik van wordt gemaakt in de klas. Zo nee, dan heb je een leuke tip voor de hele klas en reik je jouw kind weer indirect een fijn beweeg-moment aan.
Lees voor meer tips ook de andere blogs van Suzanne over kinderyoga in je eigen woonkamer en het tegengaan van woede-uitbarstingen.
